Kralın biri taht odasında otururken, pencereden sesler gelmiş. ”Güzel elmalarım vaaaaaar!” Bakmış, ihtiyar biri, at arabasında elma satıyor. Etrafında müşteriler. Kralın canı çekmiş ve başbakanı çağırmış; – Al sana beş altın, koş bana elma al. Başbakan bakanı çağırmış; – Al sana dört altın, koş elma al. Bakan saray sorumlusunu çağırmış; – Al sana üç altın, koş elma al. Saray sorumlusu muhafız komutanını çağırmış; – Al sana iki altın, koş elma al. Komutan nöbetçiyi çağırmış; – Al sana bir altın, koş elma al. Nöbetçi çıkmış satıcı ihtiyarı yakasından tutmuş ve; – Hey sen, ne bağırıyorsun? Burası han mı, yoksa saray mı? Defol buradan. Arabana da elmalara da el koyuyorum. Nöbetçi, muhafız…